Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Ακολουθία των αγίων 222 νεομαρτύρων της Κίνας (11 Ιουνίου)




ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Ες τ Κύριε κέκραξα, στμεν στίχους στ΄, κα ψάλλομεν τ κάτωθι. χος δ΄. ξ ψίστου κληθείς.
Χαίροις Πάτερ Μητρόφανες μεγάλως, ς καλς ποιμάνας σύ, ποίμνην Χριστο ποτέ, καιρ ερήνης κα ο φυγών, μφανισθέντων, λύκων καθάπερ ποιοσι μισθωτοί, συμπαριστάμενος, πολλς συνέταξας, περ σ πρόβατα τε δέ, γριοι λύκοι, κα κατεσπάρασσον ς καλς ποιμήν, ρχες κείνων πομένων σοι, νθα μία ποίμνη κα ες ποιμήν, ζως αωνίου, δος λειμνος τν πόλαυσιν. (Δίς)

παλαις πάλαι δράκων Νεομάρτυς, λόγχη ληθείας σύ, ν ξεκέντησας, τ πωλεί ἐῤῥίφθη ς, οκεν τ σκότει, αρετισάμενος κα θαμβούμενος, σο κ θείας λάμψεως, κα γρ οκ φερεν, ες κόσμον ν πετόπασεν, διον κτμα, Σταυρν Χριστο τε κα τν λήθειαν, ξιωθναι το σεβάσματος, προσκυνσαι βιάζων σ εδωλα, κα σ κτείνας κτάνθη, τ στεῤῥᾷ μολογί σου. (Δίς)

τε θλήσας ν Κίν σου τ αμα, Μάρτυς σ ξέχεας, νέα κα φθαρτος, δυναστεία τς χάριτος, Χριστο νλθε, σ δ’ νακτόροις ναίεις παντάνακτος, τος χειροτεύκτοις τε, χρυσ κα χρώμασι, λίθοις τιμίοις ψιστος, ος φίδρυσας, ς θεμελίοις ν ος τ’ νώκησε, δικαιοσύνη κα λήθεια, σμς νθα μέλπει τρισάγιον, τν στολς κπλυνάντων, αυτν μνο τ Αματι.

Προσενεγκεν μ θελήσαντες εδώλοις, Μάρτυρες θυμίαμα, σώματα δια, Χριστ θυσίαν επρόσδεκτον, σπερ εὐῶδες, μες θυμίαμα προσηνέγκατε, μ καταπτοούμενοι, πάσας τς πειλάς, ξιωθέντες σμάτων τε, θείων γγέλων, μεθ’ ν πρεσβεύετε πρς τν Κύριον, λεηθναι τος γεραίροντας, χοϊκ μς γλώσσ τν εσοδον, τν μων φωτοστέπτων, θλοφόρων ες παράδεισον.

Δόξα. χος γ΄.
Σκιρτσα ανεσάτω τν Κύριον πσα γ, σατε τ ποκαλύψαντι τν λήθειαν Ατο, πάντα τ θνη. Χαρε γ τς Κίνας, σ γρ τν σωτηρίαν Ατο ώρακας, χος σου τ αματι, τν γηγενν Μαρτύρων σου βράχη, κα τ πένθος κατεστάλη, π τς ληθείας το Χριστο. Τ τέκνα σου τ ρτι, πρ Χριστο μαρτυρήσαντα, νν αλίζονται, ες τς αλς το Κυρίου, κα μεσιτεύουσι τ παντοδυνάμ, πρ το κόσμου ν πλασε.

Κα νν. Θεοτοκίον.
Πς μ θαυμάσωμεν, τν θεανδρικόν σου Τκον Πανσεβάσμιε; περαν γρ νδρς μ δεξαμνη Πανάμωμε, τεκες πτορα Υἱὸν ν σαρκ, τν πρ αἰώνων κ Πατρς γεννηθέντα μτορα, μηδαμς πομεναντα τροπήν, φυρμόν, διαρεσιν, λλ' κατρας οσας τν διτητα, σώαν φυλάξαντα. Δι Μητροπάρθενε Δέσποινα, ατν κτευε σωθναι, τς ψυχς τν ρθοδξως, Θεοτκον μολογοντων σε.


Εσοδος. Φς λαρόν, τ Προκείμενον τς μέρας κα τ ναγνώσματα.


Παροιμιν τ νάγνωσμα.(ι 7, γ 13-16, κλογή).
Μνήμη δικαίου μετ᾿ γκωμίων, κα ελογία Κυρίου π κεφαλν ατο. Μακάριος νθρωπος, ς ερε σοφίαν, κα θνητός, ς εδε φρόνησιν. Κρεσσον γρ ατν μπορεύεσθαι, χρυσίου κα ργυρίου θησαυρούς. Τιμιωτέρα δέ στι λίθων πολυτελν· πν δ τίμιον, οκ ξιον ατς στιν. κ γρ το στόματος ατς κπορεύεται δικαιοσύνη, νόμον δ κα λεον π γλώσσης φορε. Τοιγαρον κούσατέ μου, τέκνα, σεμν γρ ρ· κα μακάριος νθρωπος, ς τς μς δος φυλάξει. Α γρ ξοδοί μου, ξοδοι ζως, κα τοιμάζεται θέλησις παρ Κυρίου. Δι τοτο παρακαλ μς, κα προΐεμαι μν φωνν υος νθρώπων. τι γ Σοφία κατεσκεύασα βουλν κα γνσιν κα ννοιαν γ πεκαλεσάμην. μ βουλ κα σφάλεια, μ φρόνησις, μ δ σχύς. γ τος μ φιλοντας γαπ, ο δ μ ζητοντες, ερήσουσι χάριν. Νοήσατε τοίνυν κακοι πανουργίαν, ο δ παίδευτοι νθεσθε καρδίαν. Εσακούσατέ μου κα πάλιν, σεμν γρ ρ, κα νοίγω π χειλέων ρθά. τι λήθειαν μελετήσει λάρυγξ μου, βδελυγμένα δ ναντίον μο χείλη ψευδ. Μετ δικαιοσύνης πάντα τ ήματα το στόματός μου· οδν ν ατος σκολιόν, οδ στραγγαλιδες. Πάντα εθέα στ τος νοοσι, κα ρθ τος ερίσκουσι γνσιν. Διδάσκω γρ μν ληθ, να γένηται ν Κυρί λπς μν, κα πλησθήσεσθε Πνεύματος.

Σοφίας Σολομντος τ νάγνωσμα.(δ 7-15).
Δίκαιος, ἐὰν φθάσ τελευτσαι, ν ναπαύσει σται. Γρας γρ τίμιον ο τ πολυχρόνιον, οδ ριθμ τν μεμέτρηται. Πολι δέ στι, φρόνησις νθρώποις, κα λικία γήρως, βίος κηλίδωτος. Εάρεστος Θε γενόμενος, γαπήθη· κα ζν μεταξ μαρτωλν, μετετέθη. ρπάγη, μ κακία λλάξ σύνεσιν ατο, δόλος πατήσ ψυχν ατο. Βασκανία γρ φαυλότητος μαυρο τ καλά, κα εμβασμς πιθυμίας μεταλλεύει νον κακον. Τελειωθες ν λίγ, πλήρωσε χρόνους μακρούς· ρεστ γρ ν Κυρί ψυχ ατο· δι τοτο σπευσεν κ μέσου πονηρίας. Ο δ λαο δόντες κα μ νοήσαντες, μηδ θέντες π διανοί τ τοιοτον, τι χάρις κα λεος ν τος σίοις ατο, κα πισκοπ ν τος κλεκτος ατο.

Σοφίας Σολομντος τ νάγνωσμα. 1-9).
Δικαίων ψυχα ν χειρ Θεο, κα ο μ ψηται ατν βάσανος. δοξαν ν φθαλμος φρόνων τεθνάναι, κα λογίσθη κάκωσις ξοδος ατν, κα φ’ μν πορεία σύντριμμα· ο δέ εσιν ν ερήν. Κα γρ ν ψει νθρώπων ἐὰν κολασθσιν, λπς ατν θανασίας πλήρης. Κα λίγα παιδευθέντες, μεγάλα εεργετηθήσονται· τι Θες πείρασεν ατούς, κα ερεν ατος ξίους αυτο. ς χρυσν ν χωνευτηρί δοκίμασεν ατούς, κα ς λοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο ατούς. Κα ν καιρ πισκοπς ατν ναλάμψουσι, κα ς σπινθρες ν καλάμ διαδραμονται. Κρινοσιν θνη, κα κρατήσουσι λαν, κα βασιλεύσει ατν Κύριος ες τος αἰῶνας. Ο πεποιθότες π᾿ ατόν, συνήσουσιν λήθειαν, κα ο πιστο ν γάπ προσμενοσιν ατ· τι χάρις κα λεος ν τος σίοις ατο, κα πισκοπ ν τος κλεκτος ατο.


Ες τν Λιτήν. χος α΄.
Κύριε, κπληρωθήτω ψαλμς λέγων· εδοσαν πάντα τ πέρατα τς γς, τ σωτήριον το Θεο μν. Σ γρ προσελάβου, κα κ γς τς Κίνας, νέους μολογητς κα Μάρτυρας, τς πρς Σ μωμήτου ρθοδόξου πίστεως, πρς ος θροισθέντες νν βομεν· χαρε Μητρόφανες, καλλ το Χριστο κα πιστ θεράπον, φιλοπόνως ργασάμενος, ν τ το Κυρίου σου μπελνι, ν κα τ αματί σου κατήρδευσας· χαρε, στρατιτα σαΐα, πλγμα ξίφους δεξάμενος, κα πεσεν ναγκάσας, τ το νθρωποκτόνου χθρο, μισάνθρωπα τάγματα· χαρε ωάννη, ν τ παλ νεανικ σου σώματι, καθυποστς βασάνους, και μυκτηρίσας τ καρτερί σου, τν ρχέκακον χθρόν. Σν τος συνάθλοις σου τ Χριστ, μεσίτευσον πρ μν.

ατός.
Πεπλήρωται Κύριε, ψαλμς λέγων· ταραχθήσονται θνη, κα φοβηθήσονται τα πέρατα, π τν σημείων σου. κονόμησας τ προνοί σου, νδοξον γενέσθαι, τν κ το βίου ξοδον, τν σν Νεομαρτύρων, κα τος πιστος σου πανευφρόσυνον. Δι’ κα μες αυτος νν βομεν· χαρε Μαρία, μετ γρ τν παρθένων κολούθησας, τ ειπαρθέν Θεοτόκ, κα προσήχθης Χριστ, τ Βασιλε κα Θε· χαρε Παλε, τι τς γάπης το Χριστο, οδν σ χωρσαι σχυσε· χαρε α, τ ρθ μολογί σου, τν σινικν δολιχόσχημον δράκοντα, σπερ ξίφει κατασφάξασα. Χριστ σν τος συνάθλοις σου, μεσίτευε πρ μν.

ατός.
ληθς λόγος Σου Κύριε λέγων· κα λλα πρόβατα χω, οκ στιν κ τς αλς ταύτης. Τατα γρ τς φωνς σου κουσαν, κα ς γνωρίμ Σοι κολούθησαν, τυθέντα Σοι προθύμως, πρς βομεν λέγοντες· χαρε Κλήμη, τς γάπης σου πρς Χριστόν, σοφώτερος λων τν σοφν, τν π τν προγόνων σου τιμωμένων γεγονώς· χαρε ννα, μ φοβηθεσα, ς επεν Κύριος, π τν ποκτεινόντων τ σμα, τν δ ψυχν ποκτεναι μ δυναμένων· χαίρετε Ματθαε κα Βίτε, ο μομήτριοι δελφοί, πρ Χριστο τ ξίφει ο σφαγέντες, ο κα κατ τν χάριν, δι το μαρτυρίου, δελφο γεγόνατε, ε πρς Χριστν πρεσβεύετε, πρ τν ψυχν μν.

Δόξα. χος α΄.
Χαίροις Κίνα, τ πονηρ πλάνη τν εδώλων γηράσασα, νεκαινίσθη γρ ς ετο νεότης σου, δι το θαυματοβρύτου είθρου τν αμάτων, τν το Χριστο το μόνου Θεο, κ σο ναδειχθέντων Νεομαρτύρων, ν τν μνήμην σήμερον γεραίροντες, πρς ατος εφήμως βομεν· χαίρετε πάντες, ο τς Κίνας Μάρτυρες, ν μν γρ πεπλήρωται, ν τος ψαλμος μνος λέγων· τι κρίνει Κύριος τν λαν ατο, κα π τος δούλοις Ατο παρακληθήσεται. Γενναιοτάτ τ θλήσει, τ εδωλα τν θνν λογχίσαντες, ελογετε νν τν Θεόν, σν παντ τ νέ σραήλ. Πρεσβεύετε ον παύστως πρς Ατόν, πρ τν πίστει κτελούντων, τν εισέβαστον μνήμην μν.

Κα νν. Θεοτοκίον. χος α΄. Τν ορανίων ταγμάτων.
Χαρε γν Θεοτόκε κα ειπάρθενε, τν Θεν σπόρως, θαυμαστς συλλαβοσα, ν σαρκ πέτεκες Λυτρωτήν, τ διεργον μεσότειχον, π Θεο τος πεσόντας μς βροτούς, καθελόντι κα υσάμενον.


Ες τν στίχον. χος α΄. Πανεύφημοι Μάρτυρες.
Κίνα πεπλήρωται ν σοί, εχ παντάνακτος, Χριστο το κόσμου το αροντος, τ πταίσματα παντός, προνενοηκότος, μητο πρς κβασιν, ργάτας δ Πατρς ξαιτήσαντο, Μαρτύρων στάχυας, κ σπορς θείου κηρύγματος, το θερσαι, πρ μν πρεσβεύων.

Στ.: Θαυμαστς Θες ν τος γίοις Ατο.
ς ξένοι τος ξένοις τ Θε, παρεπιδημήσαντες, ξωτικν χώραν γιοι, οκοντες εσεβς, Χριστο δι’ γάπην, ς Ατς κίσθητε, κα πσαν λοιδορίαν πέστητε, πρς ν πρεσβεύετε, βραμ ν κόλποις μένοντες, το σωθναι, τος μς γεραίροντας.

Στ.: Τος γίοις τος ν τ γ Αυτο, θαυμάστωσεν Κύριος.
Πτωχ Γαλιλαία π σο, ς μακρν πλώθησαν, σν αλιέων τ δίκτυα, δε ες πέρατα, γς πάσης χρι, Σινικς θαλάσσης τε, Μαρτύρων τος χθύας συγκλείσαντα, νέων κ Κίνας νν, δυσωποντων τν Χριστν μν, δωρηθναι, πσι μέγα λεος.

Νν πολύεις. Τρισάγιον.

πολυτίκιον. χος γ΄. Τν ραιότητα.
μνους ανέσωμεν, τος μαρτυρήσαντας, ν Κίν Μάρτυρας, Χριστο ο ποίμνιον, ντες δοξάζοντες ατούς, σεβόμενοι ν γάπ, πίστιν ς κηρύξαντας, την ρθόδοξον ήμασιν, ργους γενομένους τε, θλητς γενναιόφρονας, κραυγάζοντες· Χριστν δυσωπετε, σώζεσθαι τος μς τιμντας.
Δόξα. Κα νν. Θεοτοκίον.
Σ τν μεσιτεσασαν τν σωτηραν το γνους μν, νυμνομεν Θεοτόκε Παρθένε· ν τ σαρκ γρ τ κ σο προσληφθεσ, Υἱός σου κα Θες μν τ δι Σταυρο καταδεξμενος πάθος, λυτρσατο μς, κ φθορς ς φιλάνθρωπος.

πόλυσις.




ΟΡΘΡΟΣ

Μετ τν α΄ στιχολογίαν· κάθισμα. χος α΄. Τν τάφον Σου Σωτηρ.
θλήσαντες στεῤῥῶς, πρ πίστεως θείας, λάβετε λαμπρς, τν γνων τ γέρα, δι κα τ πανένδοξα, μν θεα σκηνώματα, πσι πνέουσι, διηνεκ εωδίαν, κα παρέχουσι ψυχν μο κα σωμάτων, άσεις κάστοτε.
Δόξα. Κα νν. Θεοτοκίον.
Μαρία τ σεπτόν, το Δεσπότου δοχεον, νάστησον μς, πεπτωκότα ες χάος, δεινς πογνώσεως, κα πταισμάτων κα θλίψεων· Σ γρ πέφυκας, μαρτωλν σωτηρία, κα βοήθεια, κα κραται προστασία, κα σζεις τος δούλους Σου.

Μετ τν β΄ στιχολογίαν· κάθισμα. χος δ΄. Κατεπλάγη ωσφ.
Κατεπλάγησαν ποτέ, τν νομούντων λαός, τ νδρεον τν ψυχν, βλέποντες Μάρτυρες μν, κα μες ο πιστεύοντες κραυγάζομεν· Δόξα Σοι Χριστ παντοδύναμε· Σ γρ ε Θες κα οκ οδαμεν, νεργν παράδοξα θαυμάσια, ν τος γίοις Σου Μάρτυσιν· ν τας πρεσβείαις, Σωτρ το κόσμου, φώτισον τος μνοντάς Σε.
Δόξα. Κα νν. Θεοτοκίον.
Κατεπλάγησαν γν, πντες γγέλων ο χορο, τ μυστήριον τς Σς, κυοφορίας τ φρικτν, πς τ πάντα συνέχων νεύματι μόν, γκάλαις ς βροτς, τας Σας συνέχεται, κα δέχεται ρχν προαιώνιος, κα γαλουχεται σύμπασαν, τρέφων, πνον φάτ χρηστότητι; Κα Σ ς ντως, Θεο Μητέρα εφημοντες δοξάζουσι.

Μετ τν Πολυέλεον· Κάθισμα. χος πλ. δ΄. Τν Σοφίαν κα Λόγον.
Τν βασάνων τ νέφη τ χαλεπά, θλητα παριδόντες μαρτυρικς, ς λιοι χάριτι, το Σωτρος λάμψατε· κα θεϊκ στοργ δέ, νθέως συνδούμενοι, φ’ μοίοις πόνοις, λαμπρς δοξάσθητε· θεν μετ τέλος, τελεύτητον χάριν, ξ ψους δέξασθε, θεραπεύειν νοσήματα, θλοφόροι πανεύφημοι· πρεσβεύσατε Χριστ τ Θε, τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι, τος ορτάζουσι πόθ, τν γίαν μνήμην μν.
Δόξα. Κα νν. Θεοτοκίον.
νθυμομαι τν κρίσιν κα δειλι, ργα πράξας ασχύνης υπαρς, ξια κα δέομαι, Θεοτόκε πανύμνητε, πρ το τς πύλας φθάσαι, θανάτου πίστρεψον, πρς τν τς μετάνοιας, δν δηγούσά με, να εχαρίστως προσκυνν νυμν Σου, τν μετρον δύναμιν, κα τν θείαν ντίληψιν, Παναγία Θεόνυμφε, πρεσβεύουσα τ Σ Υἱῷ κα Θε, τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι, τος προσκυνοσιν ν πίστει τν πανάγιον Τόκον Σου.

Ο ναβαθμο, τ ντίφωνον το δ΄ χου.
Προκείμενον· χος δ΄: δο δ τ καλν τ τερπνόν, λλ’ τ κατοικεν δελφος π τ ατό. (Δίς)
Στ.: τι κε νετείλατο Κύριος τν ελογίαν, ζων ως το αἰῶνος.
δο δ τ καλν τ τερπνόν, λλ’ τ κατοικεν δελφος π τ ατό.

Εαγγέλιον. κ το κατ Λουκν.
Επεν Κύριος τος αυτο Μαθητας· προσέχετε π τν νθρώπων· πιβαλοσι γρ φ’ μς τς χερας ατν, κα διώξουσι παραδιδόντες ες συναγωγς κα φυλακάς, γομένους π Βασιλες κα γεμόνας νεκεν το νόματός μου. ποβήσεται δ μν ες Μαρτύριον· θέσθε ον ες τς καρδίας μν, μ προμελετν πολογηθναι· γ γρ δώσω μν στόμα κα σοφίαν, ο δυνήσονται ντειπεν, οδ ντιστναι πντες ο ντικείμενοι μν. Παραδοθήσεσθε δ κα π γονέων, κα συγγενν κα φίλων, κα δελφν, κα θανατώσουσιν ξ μν· κα σεσθε μισούμενοι π πάντων δι τ νομά μου. Κα θρξ κ τς κεφαλς μν ο μ πόληται· ν τ πομον μν κτήσασθε τς ψυχς μν.
Ν΄ ψαλμός.
Δόξα: Τας τν θλοφόρων...
Κα νν: Τας τς Θεοτόκου...
διόμελον· χος πλ. β΄. Στ.: λεήμον, λέησόν με Θεός...
Κύριε, κπληρωθήτω ψαλμς λέγων· εδοσαν πάντα τ πέρατα τς γς, τ σωτήριον το Θεο μν. Σ γρ προσελάβου, κα κ γς τς Κίνας, νέους μολογητς κα Μάρτυρας, τς πρς Σ μωμήτου ρθοδόξου πίστεως, πρς ος θροισθέντες νν βομεν· χαρε Μητρόφανες, καλλ το Χριστο κα πιστ θεράπον, φιλοπόνως ργασάμενος, ν τ το Κυρίου σου μπελνι, ν κα τ αματί σου κατήρδευσας· χαρε, στρατιτα σαΐα, πλγμα ξίφους δεξάμενος, κα πεσεν ναγκάσας, τ το νθρωποκτόνου χθρο, μισάνθρωπα τάγματα· χαρε ωάννη, ν τ παλ νεανικ σου σώματι, καθυποστς βασάνους, και μυκτηρίσας τ καρτερί σου, τν ρχέκακον χθρόν. Σν τος συνάθλοις σου τ Χριστ, μεσίτευσον πρ μν.

Ο Κανόνες· τς Θεοτόκου· κα τν γίων.
δ α΄. χος πλ. δ΄. ρματηλάτην Φαραώ.
Διαπρυσίως μν πάθ δομεν Μάρτυρες νέοι Χριστο, τος ν Κίν δόξαν, θείων προσπορίσασι, κα φς δι’ ο φωτίσατε, νον μν κα τν γλσσαν, ες τ μνεν μς νδοξοι, ως θεοφιλς ναθλήσαντας.
Νν οντως τέκνα το δείχθητε ν διωγμος χαλεπος, ς δοκιμασθέντες, μέλη φαιρούμενοι, ζντες πυρ ιπτόμενοι, λλοι κάραν τμηθέντες, προεικισθέντες και χαίρετε, σν τος προαθλήσασι Μάρτυσι.
Θεο σοφίας ραστα πάρχοντες οκον μν τς ψυχς, π πέτραν ντως, ρθοδόξου πίστεως, κα οκ π’ μμου Μάρτυρες, νηγείρατε νπερ, ο κατηδάφισαν λαίλαπες, α τν διωγμν ς κλόνητον.
Θεοτοκίον.
Οκ ξισχύει νος νοεν νθρώπων Θεογενντορ γνή, πς Παρθένος μένεις, κα σαρκ κύησας, τν κ Πατρς μήτορα, πρ αώνων τεχθέντα, Λόγον κ Σο προσλαβόμενον, σάρκα τς ρς μς λύσαντα.

δ γ΄. Ορανίας ψίδος.
ερες το ψίστου κα ταπεινν φρόνημα, χων Μητρόφανες φθης, πρ ερήνης τε, κα μονοίας καλς, πάντων νθρώπων εργάσω, τ σφαγ διδος σατόν, πρ τς ποίμνης σου.
σεμν Τατιάνα, ς τν Χριστν ξω σε, σύραντες ο θρες το τείχους, κα κατασφάξαντες, τοτον ως ξω πυλν, πρ μν πεπονθότα, συναντσαι χαίρουσαν, Μάρτυς ξίωσαν.
σαΐα γενναε τ το Χριστο αματι, προαγιασθες στρατιώτης, τούτου γεγένησαι, κα ωάννης σν σοί, σοφς κν μείραξ δείχθη, ς μνς σφαττόμενος, χαίρων πρ Ατο.
 Θεοτοκίον.
Ποταμούς μοι δακρύων χάρισαι ος πλναί μου, τν ψυχν Πανάμωμε Κόρη, ε πως δυνήσωμαι, ύπου πταισμάτων δεινν, κεανν το λέους, ξ φθόρου μήτρας Σου, Χριστν τέξασα.

Κάθισμα. χος πλ. δ΄. Τν Σοφίαν κα Λόγον.
ξ εδώλων Κίνα ζόφου το πρίν, ληθείας νν εδε φς το Χριστο, δι’ ο κατηυγάσθησαν, κα ς Μάρτυρες λαμψαν, ερες Μητροφάνης, ατο σν συνάθλοις τε, ος ραστα το σκότους, νελον οόμενοι, φς τ τούτων σβέσαι, λλ μείζονα φλόγα, νψαν ξηράνασαν, ετος τν διώξεων, κα τν κόσμον φωτίζουσαν, ληθείας πυρσεύμασι, τν πρ Χριστο τν σφαγήν, πενεγκόντων πρς ν πρεσβεύουσι, λασμν μν, τν πταισμάτων δωρήσασθαι.
Δόξα. Κα νν. Θεοτοκίον.
Χαρε θρόνε πυρίμορφε το Θεο, χαρε Κόρη καθέδρα βασιλική, κλίνη πορφυρόστρωτε, χρυσοπόρφυρε θάλαμε, χλαμς λουγόχροε, τιμαλφέστατον τέμενος, στραπηφόρον ρμα, λυχνία πολύφωτε, χαρε Θεοτόκε, δωδεκάτειχε πόλις, κα πύλη χρυσήλατε, κα παστς αγλαόμορφε, γλαόχρυσε τράπεζα, θεοκόσμητον σκήνωμα, χαρε νδοξε Νύμφη λιοστάλακτε, χαρε μόνη, ψυχς μου επρέπεια.

δ δ΄. Εσακήκοα Κύριε.
Τν πρωΐαν ς λιος, ν ώ Μάρτυρες ξανέτειλον, ν ν γ κν σι σώματος, α ψυχα οκοσι φς νέσπερον.
Μιμητς ν Μητρόφανες, το καλο ποιμένος πιστς κα δίκαιος, πρ ποίμνης Χριστο τέθυσαι, ες δμ λειμνας ν δήγησας.
Ε σοφ Κίνα πέφυκας, σκίρτα νν λυθεσα τς πρν στειρώσεως, ς καρπν γαστρς γεννήσασα, τν Χριστο Μαρτύρων θεα σφάγια.
 Θεοτοκίον.
Ες χαρν λύπην τρεψας, τν πελπισίαν καταργήσασα, κα ρν εξαφανίσασα, τν μν Σωτρα Χριστν τέξασα.

δ ε΄. να τ μ πώσω.
ν στολας βασιλείοις, ς κεκοσμημένοι νν, οκετε Μάρτυρες, ν τ ν πόλει, προσκυνοντες μς τν δοξάσαντα, Κύριον τς δόξης, ο πρς μς τν εσπλαγχνίαν, τας μν κεσίαις κινήσατε.
Οον ἄῤῥητον κάλλος, οα χάρις Μάρτυρες, μν δεδώρηται, φ’ μν το πλάστου, ραιότης ν βλέπειν οδες ποτέ, κόρον οκ ν λάβοι, ς γαστος κα τος γγέλοις, θεοστέπτοις μν τος προσβλέπουσι.
Δεδωκότες λίγα, νν πολλ λάβετε, Νεομάρτυρες, κα γρ δόντες αμα, βασιλείαν κτήσασθε ληκτον, οτω παρ’ μν νν, τος πενιχρος μνους δεχθέντες, δυσωπετε Χριστν μς ύσασθαι.
Θεοτοκίον.
Οποτε’ λλη παρθένος, Σο ραιοτέρα τις, οδ’ γνοτέρα τε, θεοφιλεστέρα, οδαμς οδ Μήτηρ πείρανδρος, πλν τς μόνης ντως, ειπαρθένου Θεοτόκου, Σο γένετο Σ μεγαλύνομεν.

δ στ΄. Τν δέησιν.
δράκων με, φαμάρτου ξεως, αυτο με ζοφερ ν κοιλί, καταπιών, ωνν ς τ κτος, κρατε Μάρτυρες λλ δεήσεσι, πρς Κύριον μν θερμας, κολαφίζοντες τοτόν με ύσασθε.
α σύ, δς βασάνους λγησας, τν Χριστον διπλον τας φύσεσι γνοσα, πρ σεβν, ν κήρυξας οπερ, νεργειν τν κτίστων μετείληφας, μείψαντός σου τς πληγάς, δι’ Ατν ς πέμεινον.
ς σύγγονοι, τ σαρκ κα αματι, νν μαίμονες κα τ μαρτυρί, ο δελφοί, Ματθαος κα Βίτος, τς αωνίου ζως μετεσχήκασι, γίων Πάντων σν χορος, ν λιτας πρς Θεν λυτρωθείημεν.
Θεοτοκίον.
πλνός με, τς ασχύνης νδυμα, κα των θλίψεων πάτ νδύσας, δι’ δονς, δελεάσας κα δόξης, πογυμνώσας στολς κα γνότητος, λλ’ ς τν σωτον Χριστέ, Σς Μητρς τας πρεσβείαις μ νδυσον.

Κοντάκιον. χος δ΄. πεφάνης σήμερον.
Μητροφάνης θλησε, σν τ ποιμνί, κα τν Κίνα στεψε, είθροις αμάτων ερν, ν μνοις θεν γεραίρομεν, χρι θανάτου, Χριστ πιστν μείναντα.
Οκος.
Παρωχημένοις ν καιρος, Θεέ μου κα πλάστα, μποροι Βαβυλνος, ρώματα μετάξας, κα καρυκεύματα μο, σύν τε ληκύθοις ργυρας, φερον ες Δύσιν, λλ’ οκ μπορος Σ ε, μαργαρίτης Κύριε, ν κα Ζαχαρίας, κάλεσε πάλαι νατολήν τε, ς λθν ο φθαρτν πλοτον, κόμισας λλ θεον λβον, τος Μάρτυράς σου τος κλεινούς, τος ν Κίν, Σ κηρύξαντα Θεόν, σφαγ κτοινθέντας, κα ν ορανος, γγέλους συνοικισθέντας, χρι θανάτου, Χριστ πιστος μείναντας.



Συναξριον
Τ ΙΑ' το ατο μηνός, μνήμη το γίου Νέου ερομάρτυρος Μητροφάνους Τσ-Τσούνγκ, ερέως τς ρθοδόξου εραποστολς ν Πεκίν, τς Μάρτυρος συζύγου ατο πρεσβυτέρας Τατιανής, τν υἱῶν ατο ωάννου κα σαΐου μετ τς μνηστς ατο Μαρίας, το Παύλου Οὐὰν κατηχητο τς εραποστολς, το Ματθαίου Χάϊ-Τσούγη, κα δελφο του Βίτου, το Κλήμεντος Κούϊ-Κίν, τς ννης Τσού, κα τέρων Νεομαρτύρων, ν συνόλ 222, σφαγιασθέντων π τν θέων ν τει 1900 μ. Χ.
ς πτοηθέντες ν βασάνων κλιβάν,
δόξης δοχεα σποδς μν φθη,
τράπεζα σινικος Χριστο,
σκεύεσιν κοσμηθεσα.

Τ ατ μρ, Μνήμη τν γων ποστλων Βαρθολομαίου κα Βαρνάβα.
Κα σς μαθητής, Χριστέ, Βαρθολομαος,
Μιμούμενός σε, σταυρικν φέρει πάθος.
πρ λθον σπφειρον, ς γραφ λέγει,
Τος συντρίβοντας εχε Βαρνάβας λίθους.
Τούτων μν γιος Βαρθολομαος ες ν τν δώδεκα μαθητν, ς νδος τος καλουμένοις Εδαίμοσι κηρύξας, κα τ κατ Ματθαον ατος παραδος Εαγγέλιον, Σταυρ παραδοθες ν λβανουπόλει, τελειοται νδόξως· κα ν μολυβδίν λάρνακι τεθείς, τ θαλάσσ ναποῤῥίπτεται. π δ θείας προνοίας, μέχρι Σικελίας, ν Λιπάρει τ νήσ κομισθείς, κα φανερωθείς, κε θάπτεται, πολλν θαυμάτων, ς κτινος πηγς, κ τς γίας κα τιμίας ατο σορο ναδιδομένων, κα πσι τος πιστς προσερχομένοις, ταχεαν διδόντων τν ασιν, κα πρς τ οκεα μετ’ εφροσύνης κα θυμηδίας πανιέναι ποιούντων.
δέ γε Βαρνάβας, ς κα ωσς ν τας τν ποστόλων πράξεσιν ναγέγραπται, ες τν βδομήκοντα πάρχων, συνέκδημος Παύλου χειροτονεται. [ρμηνεύεται τοτο τ νομα, Υἱὸς παρακλήσεως], κ φυλς μν Λευΐ ρμώμενος, κατ τν Κύπρον δ νσον γεννηθς κα τραφείς. Οτος πρτον ν ερουσαλήμ, ετα κα ν ώμ κα λεξανδρεί κήρυξε τ Εαγγέλιον το Χριστο. Κα πελθν ν Κύπρ, πό τε Ιουδαίων κα λλήνων λίθοις κτείνεται, κα πυρ παραδίδοται. ν Μάρκος πόστολος κα Εαγγελιστς συγκομίσας, θετο ν σπηλαί, κα έκπλεύσας ες φεσσον πρς Παλον, νήγγειλεν ατ τν τελείωσιν Βαρνάβα· κλαυσε δ αύτν Μάρκος π πολύ. Οτος λέγεται τεθάφθαι μα τ π’ ατο γραφέντι κατ Μάρκος Εαγγελί, τ κα σύστερον ερεθέντι μετ το άποστολικο σώματος. θεν κα προνόμιον λαβον ο πιστοί, μ ποκεσθαι τιν τν λλων Επισκόπων ταύτην τν νσον, λλ’ π το δίου πισκόπου χειροτονεσθαι.

Τ ατ μρ, Σναξις τελεται το ρχαγγλου Γαβριλ ν τ δειν.
σας Γαβριλ πρν τ Χαρε τ Κρ.
δεις δ κα νν, ξιν σε μνειν.
Ες τν πρωτεύουσαν το γιωνύμου ρους το θωνος, τς Καρεάς, ν τ άριστερ χθ το κατιόντος χειμάρρου το Λιβαδογένη, κάτωθεν τς ωσσικς σκήτεως το γίου νδρέου, ες τ ρια τς Ι. Μ. Παντοκράτορος, ερίσκεται μεγάλος τις λάκκος, ποος χει κελλία διάφορα. Ες να τν κελλίων τούτων π’ νόματι τιμώμενον τς Κοιμήσεως τς Θεοτόκου, κατ τ τος 982, κατκει γέρος τις ερομόναχος νάρετος μετ το ποτακτικο ατο. το δ συνήθεια τότε ν γίνεται γρυπνία καθ’ κάστην Κυριακν ες τν Ι. Ν. το Πρωτάτου. Κατ τ σπέρας το Σαββάτου λοιπν τς 10ης ουνίου, θέλοντας ν πάγει προῤῥηθες Γέρων ες τν γρυπνίαν μόνος, λέγει τ μαθητ ατο: Τέκνον, γ μν πάγω ες τν γρυπνίαν ς συνήθως, σ δ μενον ες τ κελλίον, κα νάγνωσον ς δύνασαι τν κολουθίαν σου. Κα οτως επών, πλθε.
Παρελθούσης δ τς σπέρας, δού, κρούει τις τν θύραν το κελλίου· δ ποτακτικς το Γέροντος νοίξας, εδεν τι το ξένος τις μοναχός, γνωστος ες ατόν· ποος εσελθν κατ τν ατησιν ατο, μεινεν τν νύκτα κείνην ες τ κελλίον. ν δ τ μεσονυκτί ναστάντες, ψαλλον μο τν καθωρισμένην κολουθίαν· κα ταν φθασαν ες τν Τιμιωτέραν, μν ποτακτικς ψαλλε μόνον· τν Τιμιωτέραν τν Χερουβίμ· κα καθ’ ξς ως τέλους, τν συνήθη δηλαδ παλαιν μνον το γίου Κοσμ το Ποιητο· δ ξένος κενος μοναχός, σταθες μπροσθεν τς . Εκόνος τς Θεοτόκου μετ περισσς ελαβείας κα φόβου, καμεν ρχν τέραν το μνου, ψάλλων μελιῤῥύτ φων οτως: ξιόν στιν ς ληθς μακαρίζειν Σ τν Θεοτόκον, τν ειμακάριστον κα παναμώμητον κα Μητέρα το Θεο μν. θεν θαυμάζων ποτακτικός, λέγει τ φαινομέν ξέν: σιώτατε δελφέ, μες μόνον τν τιμιωτέραν ψάλλομεν, τ δ ξιόν στιν οδέποτε κούσαμεν, οτε μες, οτε ο πρότεροι μν. λλ παρακαλ σε, ποίησον γάπην κα γράψον κα ες μ τν θαυμαστν τοτον μνον, πως κα γ ψάλλω ες τν Θεοτόκον. δ ποκριθείς: φέρε μοι, λέγει, μελάνι κα χαρτ δι ν τν γράψω. Οτος ντέφη: Δν χω οτε μελάνι, οτε χαρτί. Φέρε μοι τότε μίαν πλάκα, επεν ξένος. Δραμν λοιπόν, προσεκόμισεν πλάκα τινά, τν ποίαν προχείρως ερε. Λαβν ον ταύτην ξένος, το παραδόξου θαύματος! δι το δακτύλου ατο, γραψεν πάνω ατς τν ηθέντα μνον το ξιόν στιν. Τοσοτον δ βαθέως τ γράμματα κενα χαράχθησαν πάνω ες τν σκληρν πλάκα, ς ατη ν το πηλς παλώτατος: Λέγων δέ: π σήμερον κα ες τ ξς, οτω ν ψάλλετε κα σες κα παντες ο ρθόδοξοι τ Κυρί μν Θεοτόκ. Κα τατα επών, γινεν φαντος.
πιστρέψαντος το γέροντος κ τς γρυπνίας, πάντα κούσας π το ποτακτικού του, δν δ κα τ ερν πλακίδιον, μεινεν κστατικς δι τ τοιοτον θαυμάσιον. Λαβόντες λοιπν μο Γέρων κα μαθητς τοτο, πλθον ες τ Πρωτάτον. δ πρτος το γίου ρου κα ο λοιπο Γέροντες τς κοινς συνάξεως, κούσαντες π’ ατν τ περ το γενομένου θαύματος, θαύμασαν, δόξασαν τν Θεν κα τν Κυρίαν Θεοτόκον κα τν ρχιστράτηγο Γαβριήλ. Εθς δ πέστειλαν τν Αγγελοχάρακτον πλάκα ες Κωνσταντινούπολιν πρς τν Πατριάρχη κα τν Βασιλέα. πεφάσισαν δέ, πως μεταθέσωσι τν ερν τς Θεοτόκου εκόνα, κα καταθέσωσιν ατν ντς το γίου Βήματος το Ι. Ν. το Πρωτάτου. νθρόνισαν δ ατν ες τ μέσον το ερο συνθρόνου, πισθεν τς γίας Τραπέζης, νθα κα μέχρι σήμερον κεται.

Τ ατ μρ, γιος Μάρτυς Θεόπεμπτος, μετ κα τέρων τεσσάρων, ξίφει τελειοται.
Θεόπεμπτος τέσσαρας δι ξίφους,
Ερν συνάθλους πέμπτος ατς ερέθη.

Τ ατ μρ, Μνήμη το σίου Πατρς μν Βαρνάβα το ν Λεμεσσ.


Τ ατ μρ, Μνήμη το σίου Βαρνάβα, το ν ποταμ Βετολογκα, το ώσσου.

Τ υτ μέρ, Μνήμη το σίου Πατρς μν Λουκ ρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως τς Κριμαίας, το ατρο.
Λουκς Συμφερουπόλεως ρχιθύτης,
κα ατρς σωμάτων τιμάσθω μνοις.
Οτος, πρχεν κ πόλεως Κρτς τς Χερσονήσου τς Κριμαίας, πατρς Φέλικος Στανισλάβοβιτς, ωμαιοκαθολικο ν τ πίστει κα μητρς Μαρίας Δημητρίεβνα, πιστς ρθοδόξου. γεννήθη ν τει 1877. Πολλάκις ερέθη προσφοιτν τος γίοις λειψάνοις ν τ Λαύρ το Κιέβου νθα κα τ σπέρματα λαβεν τς θείας χριτος αξήσας τατα κανς ν τ καρδί ατο. νδρωθες σπούδασεν τν τν ατρν πιστήμην ν τ Πανεπιστημί το Κιέβου ριστεύσας ν τας πιδόσεσιν ατο. Ετα νυμφεύθη τν ννα Βασιλιγίεβνα, ποκτήσας μετ’ ατς τέσσαρα τέκνα. Τς δίας ατο γυναικς θανούσης προώρως χειροτονήθη ερεύς, και μετ’ ο πολ πίσκοπος, καρες πρότερον μοναχός, κα εληφς πρς τοτο τονομα Λουκς, το προτέρου νόματος, γουν το Βαλεντίνου καταλιπόντος. ς ιατρς κα εράρχης, νισχυθες υπ τς νωθεν οπς μολόγησε θαρσαλέως το το Χριστο νομα πρ τν δικαστικν βημάτων κα θέων νδρν. Διλθεν κανν χρόνον το βίου ατο ν τας φυλακας κα πέστη δι τν πίστιν  ατο διωγμούς, κα μαρτύρια, μ δειλανδρίσας πρ τν απειλν και τν μηχανημάτων το ρχεκάκου χθρο. Διαμείβων μακάριος κ πόλεως ες πόλιν δι τν κατ’ ατο μανίαν τν διωκτν θέων ς πίσκοπος θεοφιλς στήριξε τ το λαο πλήρωμα εν τας πισκοπας Τασκένδης, Ταμπώφ, και Συμφερουπόλεως τς Κριμαίας κα λλαχο κα ς ατρς ν πλείστοις τόποις της ωσίας διέσωσεν κ το θανάτου πολλος τν νενοσηκότων. χαρίσατο ατ Θεός, κα ν ζω και μετ τ θανεν ατν νεργήματα περφυσικν δυναμεων. κοιμηθη ν ερην ν τ Συμφερουπόλει ν τει 1961.
Τας ατν γαις πρεσβεαις, Θες, λησον μς. μν.

δ ζ΄. Ο κ τς ουδαίας.
Μαρίας πς ανέσω κούσιαν πορείαν πρς ακισμος λγεινούς, πρ Χριστο ος τλη, λλους φυγαδεύσαι, τς σφαγέων χειρώσεως, προκινδυνεύσασα πρίν, γάπης θεί νόμ.
Ματαίως σου τς φλέβας ο σφαγες σου Μαρία ταμον σ γρ σποδός, σχάτ ναστάσει, μεταμεμορφωμένη, ναστήσεται φθαρτος, το κεραμέως Χριστο  εκόνα δόξης σχοσα.
Διδάγματα τ θεα σ μπράκτως Μαρία πομον ακισμν, πρ τς εσεβείας, δίδαξας ς ηχου, πρς Χριστν ο τ χάριτι, το μαρτυρίου σταυρόν, πέστης κουσίως.
Θεοτοκίον.
μέραν καθ’ κάστην μαρτίας πτωμάτων ξανιστς με γνή, κα πς Σοι Θεοτόκε, κτίσω μου τ χρέος; Τοιγαρον μεγαλύνων Σε, τ Σ Υἱῷ κα Θε, βον· ελογητς ε.

δ η΄. Τν ν ρει γί.
Οκ νέμενέ τις μς ν Κίν, ντιστναι στεῤῥῶς, χρι πικρο θανάτου, πρ Χριστο σχάτως Νεομάρτυρες, Κύριον μνοντες, σν σμ Μαρτύρων, ες πάντας τος αἰῶνας.
Κλήμη ννα κα ν οκ σμεν κλήσεις, το Χριστο θληταί, ν χώρ τ τς Κίνας, ο ταύτης γν τος λύθροις χαριτώσαντες, λασμν ατεσθε, τος μς μνοσιν, ν τ σχάτ κρίσει.
Χριστο το Θεο ς νύμφη χαίρει, κκλησία ν γ, στρατευομένη πσα, ν τελετ Μαρτύρων μνήμης σήμερον, ταύτης ς πιγόνων, μεθ’ ν συνδοξάζει, Χριστν ες τος αἰῶνας.
Θεοτοκίον.
Ορανίων ταγμάτων Θεοτόκε, σν Μαρτύρων χορος, μνούντων κα δικαίων, τις ξ μν χειλέων Σοι πάξιος, μνος; λλ δέχου, σπερ Υός Σου, τ δίλεπτον τς χήρας.

δ θ΄. ξέστη π τούτ.
Ο τύραννοι κράτησαν π γς, λλ’ ς νθρωποι ντες ξέλιπον, ν ληθς, οχ ερέθη τόπος φησ Δαβίδ, Σο δ Χριστ αώνιος, μένει βασιλεία κραταιά, ν δεδοξασμένους, Σος Μάρτυρας δέξω, μεθ’ ν λεύσ κρναι παντας.
δόξα τν Μαρτύρων δι παντός, διαμένει ς αγλη νέσπερος, παρ Θεο, τούτοις χαρισθεσα ν τν σεπτήν, εκόνα κατοπτεύοντες, πίστει προσκυνομεν ο εσεβς, ατν τελοντες μνήμην, ν πρς Χριστν πρεσβείαις, πταισμάτων τύχοιμεν φέσεως.
Τν Σν Νεομαρτύρων Χριστ λιτας, τν το βίου δεινν μν κούφισον, φόρτον βαρύν, μς καταθλίβοντα κα μν, τς διανοίας φρόνημα, νέκρωσον Σ φόβ τ χοϊκ, δι τς μετανοίας, τυχεν τς σωτηρίας, καταξιν μς ς εσπλαγχνος.
ττται μνος πας ς ληθς, συνεκτείνεσθαι σπεύδων χαρίσμασι, τος παρ Σο, Στερ πεμπομένους Σου τος πιστος, δι’ πτωχν φύμνιον, δέξαι εγνωμόνως Σοι παρ’ μν, δι τν Σν Μαρτύρων, τολμώντων Σο προσξαι, ν κεσίαις μς λύτρωσαι.
ν Κίν Νεομάρτυρες το Χριστο, ν τ βί μν μιν πάρεστε, ς ἀῤῥωγοί, κα τ τς ξόδου μν καιρ, τν ψυχν θεοι πρόμαχοι, κατ τς δαιμόνων πιδρομς, τς κρίσεως ν ρ, πρ μν ατοντες, παρ Χριστο τ μέγα λεος.
Θεοτοκίον.
περαγία Μτερ Θεο γνή, ειπάρθενε ῥῦσαι πρεσβείαις Σή, σος μνητάς, το ν τ γεένν φρικτο πυρός, δι’ πρ ψάμμον πταίσματα, Σ γρ γάπη το Σο Υο, κινε τν εσπλαγχνίαν, πρ μν τν μνοις, ξιοχρέως Σε δοξάζοντας.

ξαποστειλάριον. χος γ΄. ν πνεύματι τ ερ.
Μητρόφανες ς ερεύς, σν συνάθλοις σου χαρε, νηπί ωάνν τε, σαΐ κα Παύλ, Μαρί νν κα Ἴᾳ, Βίτ κα τν Κλημέντι, Ματθαί σν τος λοιπος τε, κετεύοντες Χριστόν, δυναμον μς τήρειν, τς ντολς το σωθναι.
Θεοτοκίον.
ν φη πρν νατολήν, κ παρθένου τεχθέντα, κα κόσμον καταυγάσαντα, προφήτης κτσι, τς ληθείας γς κρα, ξ ώας φανε, δυσμν χρις πομένους, σν Μητρ τος θλητάς, χων στίλβοντας φωτός, μαρμαρυγας θείας δόξης.

Ανοι. χος β΄. Οκος το φραθ.
ς ξ νατολς, λιος νίσχει, νέων σμς Μαρτύρων, φωτ τς ληθείας, κεθεν κόσμ λαμψεν. (Δίς)

Κίνα νν π σο, τ εδωλα κα μύθους, πόθου κα εφήμει, Μάρτυρας σ εδώλων, τς πλάνης κκαθαίροντας.

Σο μετ τν σεπτν, συνάθλων κδυσώπει, Μητρόφανες θεόφρον, Χριστν συγκληρονόμους, μν μς κδέξασθαι.
Δόξα. χος δ΄.
μες στ δόξα τν Μαρτύρων, κα χαρ τν γγέλων, ο ν Κίν ναδειχθέντες Νεομάρτυρες, Χριστο το Θεο, τ καύχημα μν, κα θεΐας ύπου, καθαρμς τς Κίνας, πιστν ρθοδόξων νάπαυσις, κα πτσις τν δαιμόνων, οκέτι δούλους μς, λλ’ αυτο δελφος Χριστς ποκαλε, τι βί κα δύν μαρτυρίου, τς θείας υοθεσίας ξιώθητε. Πρέσβεις κραταιο πρς Χριστόν, κα πεπαῤῥησιασμένοι γεγόνατε, πρ μν τν μαρτωλν, βοώντων πρς μς· πρεσβεύσατε τ Κυρί, λεος παρασχεν, τας ψυχας μν.

Κα νν. Θεοτοκίον.
Δεσποινα πρόσδεξαι τς δεήσεις τν δούλων Σου, κα λύτρωσαι μς, π πάσης νάγκης κα θλίψεως.

Δοξολογία μεγάλη κα πόλυσις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου