Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Παρακλητικός κανών εις τους Αρχαγγέλους και Αρχιστράτηγους Μιχαήλ και Γαβριήλ




Μετά τον Ευλογητόν, το Κύριε εισάκουσον.

Είτα το, Θεός Κύριος και το Τροπάριον
Ο υψωθείς εν τω σταυρώ.  Ήχος Δ΄
Τους Πρωτοστάτας Ουσιών των αύλων, και καταυγάζοντας φωτί πάσαν Κτίσιν, της Τρισηλίου δόξης και Θεότητος, άπαντες τιμήσωμεν, Αρχαγγέλους τους θείους, προς αυτούς κραυγάζοντες, εν ψυχή τεθλιμμένη, ώ Ταξιάρχαι αύλων Ουσιών, πάσης ημάς περιστάσεως ρύσασθε.  

Δόξα. Και νυν.
 Θεοτόκιον. Τη Θεοτόκω

Ο Ν΄ και ο κανών. Ήχος Πλ. Δ΄ Έχων ακροστιχίδα κατ΄Αλφάβητον

Ωδή Α΄ Υγράν διοδεύσας

Αγίων Αγγέλων ως αρχηγοί, και της θεοπτίας απολαύοντες τηλαυγώς, τον Αγαθοδότην και Σωτήρα υπέρ ημών καθικεταύσατε.

Απαύστως δοξάζουσι σε πιστώς, Ασωμάτων Δήμοι, ενηδόμενοι κάλλει τω σω, και τη ακορέστω αίγλη, Σώτερ, αυτών πρεσβείαις ημάς κατοικτείρησον.

Βιαίοις κρατούμενοι πειρασμοίς, υμίν ως προστάταις καταφεύγομεν οι πιστοί, Αρχάγγελοι θείοι, τον Δεσπότην εκτενώς εκδυσωπήσατε.
                                                                                                                           
Θεοτόκιον
Γενού μοι, Παρθένε, καταφυγή, λιμήν τε και τείχος, και προστάτις ή τον Θεόν, εν σαρκί τεκούσα, Θεομήτωρ, τον λυτρωτήν και Πανοικτήρμονα.


Ωδή Γ΄. Ουρανίας αψίδος.

    Δωρεαίς πολυτρόποις, Αγγελικών τάξεων, οία Ταξιάρχαι, κοσμούμενοι, Αρχιστράτηγοι, καθοραίσατε, τας του Χριστού Εκκλησίας, θεικαίς λαμπρότησι, ταις προστασίαις υμών.

    Δωρεάς με αγίας, ως συμπαθείς ’γγελοι, νυν καταξιώσαι τον ευσυμπάθητον δυσωπήσατε, τρόπους ασπλάχνους γαρ, και μοχθηρούς κεκτημένον, μετανοίας τρόποις με ανακαλέσατε.
   
   Ευδοκίας εν όπλω, το των Πιστών πλήρωμα, δόξης Ουρανίου τω κάλλει νυν στεφανούμενοι, εκ περιστάσεως, ως ευκλεείς παραστάται, του Θεού λυτρώσασθε, θείοι Αρχάγγελοι.

Θεοτόκιον
    Ζωής της ακηράτου, θεία σκηνή γέγονας, μόνη εξ αιώνος φανείσα, Παρθενομήτωρ, Αγνή, διο Πανάμωμε, τον εν σκιά του θανάτου, προς ζωήν οδήγησον, νυν με πρεσβείαις σου.


Ωδή δ  «Εισακήκοα Κύριε»
    Η Δυάς η πρωτεύουσα, της των Αρχαγγέλων νυν ομηγύρεως, τους προστρέχοντας τη σκέπη σου, εκ παντός κινδύνου, ελευθέρωσον.

    Θεωροί της λαμπρότητος, της Θεαρχικής και Αγαδοδότητος, Αρχιστράτηγοι, υπάρχοντες, δούλους τους υμών δεινών λυτρώσασθε.

    Ιεραίς εν δεήσεσιν, εύροιμι υμάς συλλήπτορας ’γγελοι, την ψυχήν μου ενισχύοντας, και τον λογισμόν μου καταυγάζοντας.

Θεοτόκιον
    Ιερώς σε δοξάζουσι, τα των Ασωμάτων θεία στρατεύματα, Θεομήτωρ Πανακήρατε, τον γαρ Κτίστην τούτων απεκύησας.


    Ωδή ε  «Φώτισον ημάς»
    Κύκλω του Θεού, παρεστώτες, Αρχιστράτηγοι, και ταις εκείθεν πηγαζούσαις αυγαίς, λελαμπρυσμένοι τους υμών οικέτας διασώσατε.

    Λύτρωσιν ημίν, δωρηθήναι ικετεύσατε, τον Δεσπότην και Θεόν ημών, ως παραστάται της βροτών απολυτρώσεως.

    Μύστας της σεπτής, και αρρήτου Σώτερ δόξης σου, τους Αρχιστρατήγους υπέστησας, τους σους ούν δούλους δι αυτόν νυν διαφύλαξον.

Θεοτόκιον
    Μύρον μυστικόν, ονομάζομέν σε, Πάναγνε, ως γεννήσασαν Θεόν εν σαρκί, τον τα ευώδη αναβρύοντα χαρίσματα.


Ωδή στ΄  «Την δέησιν»
    Νυν θρόνω τω φοβερώ παρίστασθαι, ακλινώς αξιωθέντες, Θεόπται, και του φωτός της Αγίας Τριάδος, επαπολαύειν πρεσβεύσατε ’γγελοι, ρυσθήναι εκ των πειρασμών, τους τη σκέπη υμών καταφεύγοντας.

    Ξηράνατε των παθών σηπεδόνα και των νόσων κοπάσατε τον σάλον, συν τούτοις δε, ω Αρχάγγελοι θείοι, και τα της Πίστεως σκάνδαλα παύσατε, και ρύσασθε πάντας ημάς ταις λιταίς υμών πάσης αιρέσεως.

    Οι άγιοι Ταξιάρχαι Αγγέλων, παρεστώτες εσαεί τη Τριάδι, και των φρικτών και αρρήτων αυτόπται, ως όντες , πάντας, Αρχάγγελοι, ρύσασθε, κινδύνων τε και πειρασμών, ταις υμών ικεσίαις δεόμεθα.

Θεοτόκιον.
    Ο έμψυχος του Σωτήρος θάλαμος, ο λαμπραίς της Παρθενίας ακτίσι, φωτοειδώς ώσπερ κρίνος εκλάμπων, της ακανθώδους εν μέσω συγχύσεως, η Πάναγνος και ευπρεπής, Θεοτόκος Παρθένος δοξάζεται.

Προς το Διάσωσον.
    Εκ νόσων και εκ παντοίων κινδύνων ρύσασθε Ταξιάρχαι, τους πιστώς τελούντας υμών την Σύναξιν, ως φύλακες Ορθοδόξων προστάται.

Και Θεοτόκιον. Άχραντε. . .

Ο Ιερέας μνημονεύει. Είτα το Κοντάκιον. Ήχος Β΄.

    Αρχιστράτηγοι Θεού, Λειτουργοί θείας δόξης, των ανθρώπων οδηγοί και Αρχηγοί Ασωμάτων, το συμφέρον ημίν πρεσβεύσατε, και το μέγα έλεος, ως των Ασωμάτων Αρχιστράτηγοι.

Και ευθύς το Προκείμενον. Ήχος Δ΄.
    Ο ποιών τους Αγγέλους αυτού Πνεύματα, και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα. (2)
    Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον, Κύριε ο Θεός μου εμεγαλύνθης σφόδρα
Ο ποιών τους Αγγέλους αυτού Πνεύματα, και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα.
«Ευαγγέλιον» Έκ του κατά Λουκάν (Ι΄, 19-21)

    Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού Μαθηταίς. Ο ακούων υμών εμού ακούει, και ο αθετών υμάς, εμέ αθετεί, ο δε εμέ αθετών, αθετεί τον αποστείλαντά με. Υπέστρεψαν δε οι Εβδομήκοντα μετά χαράς, λέγοντες, Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματι σου. Είπεν δε αυτοίς εθεώρουν τον Σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα. Ιδού δίδωμι υμίν την εξουσίαν του πατείν επάνω όφεων και σκορπίων, και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού, και ουδέν υμάς  ου μη αδικήση. Πλήν εν τούτω μη χαίρετε, ότι τα πνεύματα υμίν υποτάσσεται χαίρετε δε ότι τα ονόματα υμών εγράφη εν τοις ουρανοίς. Εν αυτή τη ώρα ηγαλλιάσατο τω πνεύματι ο Ιησούς και είπεν εξομολογούμαι σοι, Πάτερ, Κύριε του ουρανού και της γής, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά νηπίοις ναι, ο Πατήρ, ότι ούτως εγένετο ευδοκία έμπροσθέν σου.

Δόξα.
    Ταις των Ασωμάτων, οικτιρμών προστασίαις, εξάληψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.

    Και νυν.  Ταις της Θεοτόκου πρεσβείες..

   Στίχος.  Ελέησον με, ο Θεός..
Και το παρόν προσόμοιον. Ήχος Πλ. Β΄. Όλην αποθέμενοι
    Παύασατε την έφοδον, ώ Πρωτοστάται Αγγέλων, Μιχαήλ θαυμάσιε, Γαβριήλ θειότατε, των αιρέσεων, και ταχύ σώσατε, εκ νόσων παντοίων, και τον σάλον διαιρέσεων, καταπραύνατε, και κιδύνων ρύσασθαι και των θλίψεων, λιταίς υμών, Αρχάγγελοι, πάντας τους υμάς αναμέλποντας, και τη θεία σκέπη, υμών προσπεσφευγότας  ευλαβώς, και των δεινών της κολάσεως, θείοι Νόες σώσατε.

    Το  Σώσον ο Θεός τον λαόν Σου.κλπ

Ωδή Ζ  «Οι εκ της Ιουδαίας»
    Πολυποίκιλον χάριν, Αρχιστράτηγοι θείοι, υμίν δεδώρηται, ο πάντων ευεργέτης, ού νυν την Εκκλησίαν, διασώτατε ψάλλουσαν ο των Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

    Ρώμη του Παντεπόπτου, δυναμούμενοι πάντα, της γής τα πέρατα, τρανώς περισκοπείτε, και πάντας τους εν πίστει περισώζετε ψάλλοντας ο των Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.

    Συν Αύλοις Αγγέλοις, των πιστών αι χορείαι δεύετ τιμήσωμεν, την αίσιον ημέραν, της μνήμης εκτελούντες, των Θεού Αρχαγγέλων πιστώς, και εκβοώντες αυτοίς, ρύσασθε ημάς νόσων.

Θεοτόκιον.
    Σωτηρίας λιμένα, Θεοτόκε Παρθένε, σε νυν γνωρίζοντες, του βίου τους κινδύνους, εκφεύγομεν και ζάλας, τω Υιώ σου κραυγάζοντες΄ο των Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός εί.


Ωδή Η.  Τον Βασιλέα.
    Τους παραστάτας και υμνωδούς της αφράστου, Αρχαγγέλους δόξης σου προσδέχου, σε νυν  δυσωπούντας, υπέρ ημών, Παντάναξ.

    Ύμνους απαύστως, ώ Αρχάγγελοι θείοι, τω Θεώ προσφέροντες των όλων, μέμνησθε των πίστει υμάς υμνολογούντων.

    Φώτα, ώ θείοι Αρχιστράτηγοι, όντες, της θεότητος παρακαλούμεν πάντας, φωτός Ουρανίου εμπλήσατε και δόξης.

Θεοτόκιον.
    Φαεινοτάταις σου αστραπαίς, Θεομήτωρ, τους πιστώς ειδότας σε φαιδρύνεις, την τιμιωτέραν των Ουρανίων Νόων.

Ωδή Θ.  Κυρίως Θεοτόκον.
    Χορείας Ασωμάτους, νυν την Εκκλησίαν, δι αρετής μιμουμένην συ λάμπρυνον, περιτειχίζων, Παντάναξ, αυτήν Αγγέλοις σου.

    Ψυχών την σωτηρίαν, Θεού Ταξιάρχαι, πάσιν υμίν τοις τιμώσι δωρήσασθε, την φαιδροτάτην ημών και θείαν πανήγυριν.

    Ως φύλακας του Κόσμου, και των Ορθοδόξων, και Αρχιστράτηγοι θείων δυνάμεων, ρύσασθε νόσων ημάς και κακώσεων.

Θεοτόκιον.
    Ως Λυκαυγές  ως όρθος, πάσι τοις εν σκότει εξανατείλασα, ’χραντε, πρέσβευε Χριστώ, φωτίσαι τους εν πίστει αεί υμνούντας σε.

Το «Άξιον εστίν» και τα παρόντα Μεγαλυνάρια

    Σκέπε, φρούρει, φύλαττε, σαις λιταίς, Αρχάγγελε θείε, Αστραπόμορφε Μιχαήλ, τους πίστει σε τιμώντας και γεραίροντας πόθω, ως πρώτον των Αγγέλων και Αρχιστράτηγον.

    Πάρεσο προστάτης πάσιν ημίν, εν παντί τω βίω και εν ώρα τη φοβερά, του πικρού θανάτου, βοήθει θείε Νόε, Αρχάγγελε Κυρίου Μιχαήλ αξιύμνητε.

    Ξυνωρίς αοίδιμε, και Δυάς, άυλε και θεία, διασώσατε τους πιστώς, υμάς ευφημούντας, εκ παντίων κινδύνων, Αρχάγγελοι Κυρίου, Μιχαήλ και Γαβριήλ.

    Αρχάγγελοι, ’γγελοι και Αρχαί, Δυνάμεις και Θρόνοι, Κυριότητες, Σεραφείμ, σεπταί Εξουσίαι και Χερουβείμ οι θείοι, υπέρ ημών τον Κτίστην καθικετεύσατε.

Θεοτόκιον.
    Την υψηλοτέραν των Ουρανών, και καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, την λυτρωσαμένην, ημάς εκ της κατάρας, την Δέσποιναν του Κόσμου, ύμνοις τιμήσωμεν.

Το Τρισάγιον. Και το Απολυτίκον.  Ήχος Δ΄.
    Των ουρανίων στρατιών Αρχιστράτηγοι, δυσωπούμεν υμάς, ημείς οι ανάξιοι, ίνα ταις υμών δεήσεσι τειχίσητε ημάς, σκέπη των πτερύγων της αύλου υμών δόξης, φρουρούντες ημάς προσπίπτοντας, εκτενώς και βοώντας. Εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημάς, ως Ταξιάρχαι των άνω Δυνάμεων.

Ο Ιερεύς μνημονεύει.
Εν τη Απολύσει, ψάλλομεν το παρόν. Ήχος Β΄.
Ότε εκ του ξύλουσε νεκρόν.

    Δεύτε εν ωδαίς Πνευματικαίς, Νόων Ασωμάτων των θείων, Αρχιστρατήγους κλεινούς, πόθω ανυμνήσωμεν προς αυτούς λέγοντες ΄Μιχαήλ υπερένδοξε και Γαβρηίλ θείε, σώσατε Πανάγιοι, τους Ορθοδόξους ημάς, νόσων τε παθών και κινδύνων, ταις ίταίς υμών, θείοι Νόες, και προς τρίβους σωτηρίας οδηγήσατε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου